کد مطلب:1304 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

در منظر دين موضوع عشق و عشق ورزيدن چگونه ارزيابي مي شود؟ و دوستي دختران و پسران از اين ديدگاه چه حكمي دارد؟

پرسشهايي از اين قبيل كه نظر اسلام درباره عشق چيست. مثل اين مي ماند كه كسي بگويد نظر دين درباره غذا چيست!؟ از شاخصه هاي روشن انسان احساس و عواطف اوست و بازتاب اين ويژگي عشق و علاقه است. اين نياز آدمي است. اما از آنجا كه دين كنترل كننده و جهت دهنده به نيازهاي انسان است. بايد اين نياز به شكلي تأمين شود كه مطابق ارزش انساني و ابعاد عظيم وجودي او باشد. اصلاً ما عاشق به دنيا مي آئيم ولي معشوق را انتخاب مي كنيم عشق و علاقه به مقصد و محبوبي پائين تر از خويش تنزّل و سقوط است و به مساوي خويش همان تنوع است كه تنوع در يك پله، چند جور ايستادن است نه بالا رفتن و عشق به جهت برتر تحرّك است. وظيفه انسان اين است كه با مقايسه محبوبها و اهداف، جهت برتر را كشف كند. و اين جهت برتر علامت هايي دارد. كسي كه تو را براي خودش نمي خواهد بلكه ترا براي خودت و رشد خودت طالب است. كسي كه ترا نردبان نيازهاي خود نمي كند. اينجاست كه مي فهمي او بايد وجودي نامحدود و بي نياز باشد و اما عشق آدمها به يكديگر چيزي است كه مكتب مترقي ما از آن غافل نبوده و در قرآن مي فرمايد از نشانه ها و آيات خداوند اين است كه از خود شما همسراني آفريد كه با آن آرامش يابيد و بين شما رأفت و محبت را قرار داد (سوره روم) اين نياز عشق و اُنس آدمي در بستر ازدواج مشروع تأمين مي گردد و زمينه ساز پيوندي مي گردد كه نسل پربار انساني دوام مي يابد. از همين توضيح شما جواب سؤال دوم خود را مي يابيد كه عشق هاي بي حساب جوانان، غالباً محرّكي جز غريزه سوء و استفاده هاي يكطرفه ندارد، مورد تأييد نيست. تجربه هاي عظيمي در اين

ـ21ـ
مورد وجود دارد . كتاب پشت ديوار ندامت از انتشارات مؤسسه كيهان را بخوانيد. در انتها توجه شما را به دو حديث دلنشين جلب مي كنيم. خداوند در حديث قدسي مي فرمايد:
اگر آنان كه به من پشت كرده اند مي دانستند كه چقدر منتظر و مشتاق بازگشت آنان هستم، از شوق مي مردند اين است كه آن عشق سريع سير و هماهنگ و بهروزي و رشد اوست . امام علي ((عليه السلام)) درباره عشق، اما با انگيزه هاي غير متعالي حديث شفگت انگيزي مَنْ عَشِقَ أَعشي بَصَره و أَمْرضَ قَلْبَه...
كسي كه به چيزي عشق ميورزيد چشمش تار مي شود (خوب نمي بيند) و قلبش بيمار مي گردد پس او با چشمي كه ناصحيح است مي نگرد و با گوشي ناشنوا مي شنود! شهوات پرده عقل او را دريده و دنيا(گرائي) دلش را ميرانده و دلش شيفته آن گرديده... پس او بنده دنيا مي شود و فرمانبردار كسي مي شود كه بهره اي از دنيا در دست اوست.

( بخش پاسخ به سؤالات )

ـــــــــــــــــــــ
(1)1- نهج البلاغه خطبه 108 .

ـ22ـ